“สวัสดีค่ะอาแปะ หนูขอถ่ายรูปหน่อยนะคะ”
“ได้สิๆ เดี๋ยวไปยืนถ่ายหน้าร้านแล้วกัน”
ชายชราตอบมาด้วยสำเนียงไทยปนจีน ในน้ำเสียงนั้นใจดีและสีหน้าเปื้อนยิ้มตลอดเวลา
หลายต่อหลายครั้งที่หาข้อมูลจากการ serarch ข้อมูลทางอินเตอร์เนต เกี่ยวกับตลาดคลองสวนร้อยปี และเกือบทุกครั้งจะต้องเจอกับ
กาแฟแป๊ะหลีในข้อมูลเหล่านั้น ไม่ว่าจะเป็นภาพถ่ายจากนักถ่ายภาพมือสมัครเล่น หรือมืออาชีพก็ตามที่ตั้งใจ
ถ่ายทอดภาพของชายชราผู้หนึ่ง ที่ยืนชงกาแฟในมุมเดิมๆ ดูเท่าไรก็ไม่มีวันเบื่อ จนทำให้ฉันอยากพบเจอตัวจริงของแป๊ะหลีสักครั้ง
ในช่วงเวลาบ่ายของวันหยุดยาววันหนึ่ง ฉันกลับมาที่ตลาดคลองสวนอีกครั้ง ฉันพบว่าผู้คนหลั่งไหลมาเที่ยวที่นี่ไม่ขาดสาย สังเกตได้จากรถยนต์ที่จอดอยู่บริเวณลานจอดรถ และผู้คนที่เดินในตลาดอย่างกวักไกว่ ตลาดคลองสวนวันนี้ต่างจากเมื่อวันวาน ตั้งแต่มีการปรับเปลี่ยนมาเป็นตลาดท่องเที่ยว การค้าเริ่มกลับมาคึกครื้นอีกครั้ง รวมทั้งพ่อค้าแม่ขายที่มาค้าขายกันเพิ่มขึ้น
ฉันจอดรถที่ฝั่งตลาด อ.บางบ่อ จ.สมุทรปราการ เดินตรงไปเรื่อยๆผ่านร้านค้ามากมาย และเมื่อสุดปลายตลาด เขต อ.บางบ่อ เดินข้ามสะพานข้ามคลองอีกครั้ง และมุ่งตรงไปตามทางเรื่อยๆ และฉันได้พบแล้วกาแฟ “แป๊ะหลี”
การกลับมาอีกครั้งของฉันที่ตลาดคลองสวนแห่งนี้ ฉันตั้งใจที่จะมาเก็บข้อมูลเกี่ยวกับร้านแป๊ะหลี เพื่อจะมาลง ในเว็บไซต์และฉันก็ไม่ผิดหวัง เพราะเมื่อฉันมาถึงหน้าร้านพบเด็กหนุ่มคนหนึ่งฉันมองเข้าไปในร้าน พบแป๊ะหลียืนชงกาแฟอยู่เช่นเดิม ฉันจึงบอกน้องชายคนนั้นขออนุญาตเข้าไปถ่ายรูปข้างใน และเมื่ื่อฉันเห็นน้องชายคนนั้น พยักหน้าเป็นเชิงอนุญาตฉันจึงเดินเข้าไปทันที
เมื่อสองเท้าก้าวเข้ามาภายในร้าน สังเกตได้ว่าเต็มไปด้วยรูปภาพของแป๊ะหลีมากมาย ไม่ว่าจะเป็นรูปภาพ ที่ถ่ายกับครอบครัว หรือถ่ายกับบุคคลที่มีชื่อเสียงในวงการต่างๆ รวมถึงภาพข่าวตามหนังสือพิมพ์ที่ทางร้านได้เก็บไว้
“สวัสดีค่ะอาแปะ ขอหนูถ่ายรูปหน่อยนะคะ” ฉันเอ่ยทักทายเจ้าของร้านวัยชรา ที่กำลังยืนชงกาแฟอยู่ หน้าหม้อต้มกาแฟ
“ได้สิๆ เดี๋ยวไปยืนถ่ายหน้าร้านแล้วกัน” ชายชราตอบมาด้วยสำเนียงไทยปนจีน ในน้ำเสียงนั้นใจดีและสีหน้า เปื้อนยิ้มตลอดเวลา
สำหรับผู้ที่ชื่นชอบในรสชาติของกาแฟโบราณ คงมีไม่น้อยที่รู้จักกาแฟโบราณ “แป๊ะหลี” ตลาดคลองสวนร้อยปี เพราะรสชาติกาแฟของแป๊ะหลีเป็นเอกลักษณ์ของกาแฟโบราณสูตรดั้งเดิมจริงๆ
แป๊ะหลีใช้ชีวิตและเติบโตมากับสถานที่แห่งนี้จนถึงปัจจุบัน และเริ่มชงกาแฟตั้งแต่สมัยหนุ่มๆ จนปัจจุบันแป๊ะหลีก็ยังชงกาแฟบริการลูกค้าเป็นเวลา 86 ปี (พ.ศ.2552) กาแฟของแป๊ะหลีมีกลิ่นหอมของกาแฟ และรสชาติไม่ขมไม่หวานเกินไป ในระหว่างที่รอฉันก็ขออนุญาตถ่ายรูปในระหว่างที่กำลังชงกาแฟ ซึ่งแป๊ะหลีก็ยินดีแถมยังโพสท่าชงกาแฟให้ฉันถ่ายภาพอีกด้วย
เมื่อเสร็จจากภาระกิจการชงกาแฟแล้ว แป๊ะหลีก็ออกมายืนหน้าร้านพร้อมกับโพสท่าให้ฉันถ่ายภาพ และในขณะเดียวกันก็มีนักท่องเที่ยวเดินเข้ามาในร้านไม่ขาดสาย จนโต๊ะในร้านที่มีไว้ต้อนรับลูกค้าเต็มในช่วงเวลาพริบเดียว
ถึงแม้ว่าการมาในครั้งนี้ใช้เวลาเพียงนิดเดียวที่ได้พบกับคุณลุงแป๊ะหลี แต่เพียงบทสนทนาเพียงไม่กี่ประโยค ทำให้ฉันได้รู้ว่าแป๊ะหลีเป็นชายชราที่ใจดีคนหนึ่ง ซึ่งเมื่อมีลูกค้าเข้าร้านหรือแม้แต่เดินผ่าน แป๊ะหลีจะเชื้อเชิญให้เข้าไปนั่งทานกาแฟในร้าน ด้วยท่าทางเป็นมิตรและน้ำเสียงที่เอื้ออารีอย่างยิ่ง แม้ว่าฉันจะไม่ได้นั่งทานกาแฟที่ร้านในวันนี้ เพราะมีลูกค้าเข้ามาจนที่นั่งเต็มหมด แต่ฉันก็ไม่ลืมที่จะซื้อติดไม้ติดมือกลับบ้านแน่นอน
หมายเหตุ : ปัจจุบันนี้แป๊ะหลีได้เสียชีวิตลงแล้ว เมื่อปี พ.ศ. 2556
